โรคอัลไซเมอร์ในผู้สูงอายุ เป็นโรคที่ทำลายความสามารถของหน่วยความจำ และการทำงานอื่นๆ ที่สำคัญทางจิตและสมอง เป็นสาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของภาวะสมองเสื่อมส่งผลให้เกิดการสูญเสียทักษะทางปัญญา และทางสังคมที่จะส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวัน

 

สาเหตุของโรคอัลไซเมอร์ในผู้สูงอายุ

– เซลล์สมองมีการเสื่อมและตายลง นำไปสู่การหดตัวของสมอง ทำให้ความสามารถเกี่ยวกับความจำ และการทำงานของจิตใจ

ถดถอยลง

–  อาจเกิดจากคราบตะกรันของกลุ่มก้อนโปรตีนที่เรียกว่า Beta-amyloid ที่สร้างความเสียหาย และทำลายเซลล์สมองในหลายวิธี

รวมทั้งรบกวนการสื่อสารของเซลล์ไปยังอีกเซลล์หนึ่ง

– กรรมพันธุ์ หรือจากกลุ่มโรคเกี่ยวกับหลอดเลือด เช่น หลอดเลือดตีบ ความดันโลหิตสูง เบาหวาน เป็นต้น

 

อาการโรคอัลไซเมอร์

ในระยะแรกจะมีอาการหลงๆลืมๆหรือสับสน และจะเกิดความสับสนมากขึ้นเรื่อยๆ 

 

ปัญหาเกี่ยวกับความทรงจำ

– การทำซ้ำๆ และถามคำถามเดิมๆ โดยไม่ทราบว่า ตนเองได้ถามคำถามนั้นไปแล้ว

– ลืมเรื่องราวในการสนทนา เช่น การนัดหมาย หรือเหตุการณ์ต่างๆ 

– วางข้าวของผิดที่จากที่เคยวางประจำ และมักจะวางในสถานที่ที่ไม่สมเหตุสมผล

– ลืมชื่อของสมาชิกในครอบครัวและคนในชีวิตประจำวัน

 

อาการเวียนศีรษะและมิติสัมพันธ์ (ความสามารถในการรับรู้ตำแหน่งของตัวเองกับที่ว่าง และวัตถุอื่นๆ ที่สัมพันธ์กับวัตถุ หรือ

สัมพันธ์กับตนเอง

 

สูญเสียการรับรู้ ว่าวันนี้คือวันอะไร ฤดูอะไร หรือสถานการณ์ชีวิต ณ ปัจจุบัน โรคอัลไซเมอร์อาจส่งผลกระทบต่อความสามารถ

ของสมองในการตีความในสิ่งที่มองเห็นจึงทำให้ยากที่จะเข้าใจสภาพแวดล้อมรอบๆตัว และในที่สุดปัญหาเหล่านี้อาจนำไปสู่การ

สูญเสียหรือ หายไปจากสถานที่ที่คุ้นเคย

 

การพูดและการเขียน

มีปัญหาในการใช้คำพูดที่เหมาะสมในการระบุวัตถุ สิ่งของ การแสดงความคิดเห็น หรือมีส่วนร่วมในการสนทนา และความสามารถ

ในการอ่านและการเขียนลดลง

 

ความคิด และการใช้เหตุผล

เกิดความยากลำบากในการมุ่งเน้น จดจ่อ การคิด โดยเฉพาะเกี่ยวกับแนวคิดที่เป็นนามธรรม เช่น หมายเลข  ซึ่งอาจพัฒนาไปสู่การ

ไร้ความสามารถที่จะรับรู้และจัดการกับตัวเลข จึงควรมีการจัดการเรื่องของการเงิน และค่าใช้จ่ายต่างๆ ของผู้ป่วยที่ต้องจ่ายเป็น

ประจำ และติดตามการใช้เงินของผู้ป่วยซึ่งอาจมีความผิดพลาดเกิดขึ้นหากปล่อยให้ผู้ป่วยอัลไซเมอร์จัดการด้วยตัวเอง

 

การวางแผนและการปฏิบัติงานที่คุ้นเคย

กิจวัตรประจำวันที่ต้องทำตามขั้นตอนตามลำดับ เช่น การวางแผน และการทำอาหาร หรือเล่นเกมส์ที่ชื่นชอบ อาจทำให้ลืมวิธีทำ

กิจกรรมขั้นพื้นฐานเช่น การแต่งกายและการอาบน้ำ

 

การเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพและพฤติกรรม

– ความหดหู่ ซึมเศร้า

– ความวิตกกังวล

– แยกตัวออกจากสังคม

– อารมณ์แปรปรวน

– ไม่ไว้วางใจในผู้อื่น

– หงุดหงิดและมีชความก้าวร้าว

– การเปลี่ยนแปลงนิสัยการนอน

– หลงทาง

– สูญเสียความยับยั้งชั่งใจ

– อาการหลงผิด เช่น เชื่อว่ามีบางสิ่งบางอย่างได้ถูกขโมยไป

โรคอัลไซเมอร์มีความเสี่ยงมากขึ้น เมื่อมีอายุตั้งแต่ 65 ปีขึ้นไป และเกือบครึ่งหนึ่งของผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 85 ปี เป็นโรคอัลไซเมอร์

 

การดูแลผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์ในผู้สูงอายุ

– สิ่งสำคัญเป็นอันดับแรก คือการดูแลสภาพจิตใจของผู้ที่เป็นอัลไซเมอร์ ด้วยการปฏิบัติต่อท่านด้วยความรักและเคารพ 

– จัดระเบียบชีวิตของผู้ป่วยอัลไซเมอร์และผู้ดูแลใหม่ ในเรื่องของกิจวัตรประจำวันไม่ว่าจะเป็นเรื่องง่ายๆ เช่น การอาบน้ำ

รับประทานอาหาร ซึ่งเหล่านี้อาจกลายเป็นปัญหาได้ทั้งหมด

– สร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัย  เช่น การจัดการกับสายไฟที่มีการต่อพ่วงกระจายไปทั่ว พรมที่อาจทำให้เกิดอุบัติเหตุลื่นล้ม

การล็อคตู้ยา เก็บสารพิษอันตราย และเครื่องมือต่างๆ ให้อยู่ในที่ปลอดภัย

– ลดการรบกวน เช่นการปิดทีวีในระหว่างรับประทานอาหาร ในระหว่างการสนทนาเพื่อให้ผู้ป่วยอัลไซเมอร์สามารถมุ่งเน้น

ในสิ่งที่ทำ

– จำกัดตัวเลือกให้น้อยลง จะทำให้การตัดสินใจของผู้ป่วยอัลไซเมอร์ง่ายขึ้น เช่น การให้เลือกเสื้อผ้าโดยมีตัวเลือกเพียงสองชุด

หรือจำกัดเสื้อผ้าในตู้ให้มีจำนวนน้อยลง

– ให้คำแนะนำง่ายๆ เมื่อผู้ป่วยถามเพื่อที่จะทำบางสิ่งบางอย่าง

– ยินยอมให้ผู้ป่วยทำกิจกรรมบางอย่างได้ด้วยตัวเอง เช่น การแต่งตัว

 

 

Comments

comments