อาการเบื่ออาหารในผู้สูงอายุ ถือเป็นเรื่องปกติสำหรับความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายของผู้สูงอายุ แต่หากมีอาการเบื่ออาหารมากเกินไป ก็คงจะไม่ค่อยดีนักเพราะอาจเป็นสัญญาณของโรคซืมเศร้าในผู้สูงอายุ หรือเป็นสัญญาณของโรคอื่นๆ ดังนั้นการดูแลเอาใจใส่ผู้สูงอายุภายในบ้านรวมถึงพฤติกรรมการรับประทานอาหารจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับผู้สูงอายุทุกคน
ปัจจัยที่ทำให้เกิดอาการเบื่ออาหารในผู้สูงอายุ
– ขาดความสนใจในอาหารเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในการรับรสชาติ
– การเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย เป็นฮอร์โมนที่ทำให้รู้สึกอิ่ม จำนวนการเพิ่มขึ้นของฮอร์โมนนี้เพิ่มตามอายุของคน
ทำให้ผู้สูงอายุกินอาหารได้น้อยลง
– โรคซึมเศร้า
– โรคสมองเสื่อม
– ความเหงาความอ้างว้าง
– ไม่มีแรงในการปรุงอาหาร
– ลดความอยากอาหารเนื่องจากปัญหาทางสุขภาพ
– ผลข้างเคียงของการใช้ยาบางชนิดรวมถึงยาปฏิชีวนะยาเคมีบำบัด, โคเดอีน และมอร์ฟีน
– อัตราการเผาผลาญที่ลดลง และการออกกำลังกายลดลง จึงทำให้ผู้สูงอายุมีความต้องการแคลอรี่น้อยลงตามไปด้วย
– การเปลี่ยนแปลงในทางเดินอาหาร (เช่นการแพ้แลคโตส) มีผลกระทบต่อความอยากอาหาร
– ความยากลำบากในการรับประทานอาหาร ที่เกิดจากการใส่ฟันปลอมไม่ดี ไม่กระชับหรือการสูญเสียฟัน
– การเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของกลิ่นรส และแม้กระทั่งการได้ยินจะ มีผลต่อความสุขในการรับประทานอาหาร
นอกจากนี้ปัจจัยที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับการรับรสชาติอาหาร หรือความอยากอาหารยังเกิดขึ้นร่วมกับ
การเจ็บป่วยที่รุนแรง ได้แก่
– โรคมะเร็งที่ศีรษะและลำคอ
– มะเร็งลำไส้ใหญ่
– โรคมะเร็งรังไข่
– มะเร็งกระเพาะอาหาร
– โรคมะเร็งตับอ่อน
– โรคปอดอุดกั้นเรื้อรัง ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของฮอร์โมนเช่นเดียวกับการตอบสนองต่อการอักเสบ
– ความผิดปกติของต่อมน้ำลาย
– ความผิดปกติของต่อมไทรอยด์
– การติดเชื้อที่ปากและลำคอ หรือโรคปริทันต์
– โรคพาร์กินสันและโรคอัลไซเมอร์
การดูแลผู้สูงอายุที่มีอาการเบื่ออาหาร
– การตั้งตารรางเวลาการรับประทานอาหารอย่างสม่ำเสมอ
– การส่งเสริมมื้ออาหารกับสังคมรอบๆตัว เช่น เลือกรับประทานอาหารที่ศูนย์อาวุโส วัด หรือโบสถ์
– เปลี่ยนอาหารให้เป็นอาหารมื้อเล็กๆ และบ่อยมากขึ้น
– รวมอาหารที่ผู้สูงอายุชื่นชอบกับอาหารอื่นๆ เพื่อให้อาหารมีความสมดุล
– พูดคุยกับนักโภชนาการสำหรับวางแผนการรับประทานอาหารที่เหมาะสม
– การเดินเร็วประมาณหนึ่งชั่วโมงก่อนเวลาอาหารจะกระตุ้นความอยากอาหารให้มากขึ้น
– เพิ่มความหนาแน่นของสารอาหารที่ไม่ใช่การเพิ่มปริมาณอาหาร